Blog

Tlen jest niezbędny do życia – to truizm, ale w medycynie sposób jego podawania może mieć fundamentalne znaczenie dla zdrowia i leczenia wielu schorzeń. Coraz częściej słyszymy o różnych formach terapii tlenowej: od klasycznej tlenoterapii (czyli podawaniu tlenu w zwiększonej ilości bez podnoszenia ciśnienia wokół pacjenta), przez hiperbarię tlenową (HbOT), aż po pojawiające się ostatnio komory normobaryczne. Warto jednak wiedzieć, że choć wszystkie te metody wykorzystują tlen, to różnią się od siebie diametralnie, zwłaszcza pod względem skuteczności i zastosowania klinicznego.

 

Tlenoterapia hiperbaryczna – nauka, nie moda

 

Tlenoterapia hiperbaryczna (Hyperbaric Oxygen Therapy, HbOT) to sprawdzona i uznana metoda medyczna. Odbywa się w specjalistycznych, twardych stalowych komorach, gdzie pacjent oddycha tlenem o stężeniu przekraczającym 95%, przy ciśnieniu zazwyczaj około 2 ATA (czyli dwukrotnie wyższym niż atmosferyczne). Taka forma terapii prowadzi do znacznego zwiększenia ilości tlenu rozpuszczonego we krwi, a co za tym idzie – jego efektywnego transportu do nawet najsłabiej ukrwionych tkanek. To właśnie ta zdolność czyni HbOT niezastąpioną we wspomaganiu leczenia. W tlenoterapii hiperbarycznej pacjent zawsze oddycha przez maskę tlenową!

Skuteczność tej terapii potwierdzają liczne, dobrze udokumentowane badania kliniczne, a jej działanie opiera się na znanych i przewidywalnych prawach fizyki – przede wszystkim na prawie Henry’ego, które opisuje rozpuszczalność gazów w cieczach pod wpływem ciśnienia.

 

Normobaria – bardziej relaks niż terapia

 

Normobaria to metoda polegająca na przebywaniu w komorze, w której panują warunki zbliżone do naturalnych, ale z nieco podwyższonym ciśnieniem – najczęściej do 1,3–1,5 ATA. Atmosfera w takich komorach jest wzbogacana o:

 

• tlen (do około tylko 30–35%), wobec 21% w powietrzu atmosferycznym
• dwutlenek węgla (do 3%), wobec około 0,04% w powietrzu atmosferycznym
• wodór (do 0,5%), wobec 0,00005% w powietrzu atmosferycznym.

 

Normobaria nie jest formą tlenoterapii hiperbarycznej, mimo że niektóre placówki niesłusznie używają tej nazwy. Jej zwolennicy podkreślają działanie relaksacyjne, poprawę samopoczucia czy wsparcie ogólnej regeneracji organizmu. Jednak trzeba jasno powiedzieć: brakuje rzetelnych badań klinicznych potwierdzających skuteczność normobarii w leczeniu konkretnych jednostek chorobowych, a jej wpływ na poziom natlenienia tkanek jest znacznie mniejszy niż w przypadku HbOT, czy nawet klasycznej tlenoterapii. Nota bene to właśnie oddychanie zwiększoną do prawie 100% ilością tlenu bez podnoszenia ciśnienia nazywamy w medycynie tlenoterapią normobaryczną (czyli wykonywaną w warunkach normobarycznych). Na co dzień każdy z nas przebywa na Ziemi w warunkach normobarycznych. Bardzo istotną rolę w normobarii odgrywa efekt placebo. 

 

Dlaczego HbOT działa lepiej?

 

1. Większe ciśnienie – większa skuteczność
   W komorze hiperbarycznej tlen podawany jest pod ciśnieniem zazwyczaj 2 ATA lub wyższym, co prowadzi do kilkukrotnego wzrostu jego rozpuszczalności w osoczu krwi. Dzięki temu dociera on do miejsc, gdzie funkcjonalne ukrwienie organizmu nie wystarcza.
2. Potwierdzone działanie terapeutyczne
   HbOT to metoda z jasno określonymi wskazaniami medycznymi, zdefiniowanymi protokołami leczenia i realnym wpływem na gojenie ran, walkę ze stanami zapalnymi czy regenerację tkanek.
3. Silne działanie przeciwbakteryjne
   W warunkach hiperbarycznych tlen działa bakteriobójczo, m.in. dzięki zwiększonej produkcji wolnych rodników tlenowych (ROS). To zabójcza broń szczególnie przeciwko bakteriom beztlenowym, których tradycyjne antybiotyki często nie są w stanie wyeliminować.
4. Stymulacja naturalnych procesów naprawczych
   Terapia HbOT zwiększa produkcję kolagenu i mobilizuje szpik kostny do wytwarzania komórek macierzystych – to udowodnione w badaniach efekty, które nie występują w normobarii. 

 

Normobaria a bezpieczeństwo

 

Komory normobaryczne to często wieloosobowe zamknięte przestrzenie, w których pacjenci oddychając swobodnie przebywają bez masek tlenowych, których stosowanie jest jednym z warunków tlenoterapii hiperbarycznej. To stwarza ryzyko rozprzestrzeniania się infekcji, zwłaszcza w przypadku osób z osłabioną odpornością.

 

Podsumowanie: nauka kontra moda

 

Normobaria może być ciekawą formą relaksu i regeneracji, jednak nie powinna być traktowana jako alternatywa dla medycznej tlenoterapii hiperbarycznej. To dwa zupełnie różne podejścia – zarówno pod względem fizjologicznym, jak i terapeutycznym.

 

Porównanie	Tlenoterapia hiperbaryczna (HbOT)	Normobaria
Ciśnienie	Od 1.5 ATA i więcej	1.3–1.5 ATA
Stężenie tlenu	95–100%	30–35%
Dowody kliniczne	Tak – liczne badania	Brak twardych danych
Działanie bakteriobójcze	Udowodnione	Brak potwierdzenia
Wskazania medyczne	Ponad 100 potwierdzonych klinicznie wskazań	Brak medycznych protokołów

 

Jeśli zależy Ci na skutecznej, sprawdzonej terapii wspierającej leczenie schorzeń związanych z niedotlenieniem tkanek – postaw na hiperbarię.

Tlen uzyskuje właściwości bakteriobójcze w warunkach podwyższonego ciśnienia, co wykorzystuje się w tlenoterapii hiperbarycznej, ale w tym celu muszą zostać spełnione określone warunki, które gwarantuje tylko prawdziwa twarda komora hiperbaryczna i właściwie prowadzona w niej tlenowa terapia hiperbaryczna HbOT.

 

Mechanizm działania bakteriobójczego tlenu hiperbarycznego:

 

• Zwiększone wytwarzanie wolnych rodników tlenowych: W warunkach podwyższonego ciśnienia i wysokiego stężenia tlenu (do około 100% w komorze hiperbarycznej), dochodzi do zwiększonej produkcji reaktywnych form tlenu (ROS), takich jak rodniki hydroksylowe i nadtlenek wodoru. Te związki są toksyczne dla bakterii, uszkadzając ich błony komórkowe, DNA i inne niezbędne struktury.
• Działanie bakteriostatyczne i bakteriobójcze: Wysokie stężenie tlenu może hamować wzrost bakterii (działanie bakteriostatyczne), a przy jeszcze wyższych ciśnieniach i dłuższym czasie ekspozycji prowadzić do ich śmierci (działanie bakteriobójcze), szczególnie w przypadku bakterii beztlenowych, które są bardziej wrażliwe na toksyczne działanie tlenu.
• Poprawa fagocytozy: Tlenoterapia hiperbaryczna poprawia utlenowanie tkanek, co z kolei wspomaga działanie komórek układu odpornościowego, takich jak neutrofile i makrofagi, które są odpowiedzialne za fagocytozę (pochłanianie i niszczenie) bakterii.
• Synergia z antybiotykami: Tlen hiperbaryczny może zwiększać skuteczność niektórych antybiotyków, ułatwiając ich penetrację do tkanek i wzmacniając ich działanie bakteriobójcze.                          

 

 

Jakie ciśnienie jest potrzebne?

 

Zabiegi tlenoterapii hiperbarycznej w celu uzyskania efektu bakteriobójczego przeprowadza się przy ciśnieniu wyższym niż atmosferyczne. Najczęściej stosowane ciśnienia terapeutyczne to od 1.8 ATA do 2.4 ATA. Przy takim ciśnieniu dochodzi do znaczącego zwiększenia ilości tlenu rozpuszczonego w osoczu krwi i tkankach, co przyczynia się do wyżej opisanych efektów.

Warto jednak zaznaczyć, że efekt bakteriobójczy zależy nie tylko od ciśnienia, ale również od czasu ekspozycji na tlen hiperbaryczny oraz rodzaju bakterii. Niektóre bakterie są bardziej oporne na działanie tlenu niż inne.

Podsumowując, tlen uzyskuje właściwości bakteriobójcze przy podwyższonym ciśnieniu, typowo stosowanym w tlenoterapii hiperbarycznej, czyli w zakresie od 1.8 ATA do 2.4 ATA. Terapia ta jest wykorzystywana wspomagająco w leczeniu różnych infekcji bakteryjnych, szczególnie tych opornych na standardowe leczenie, oraz w przypadku zakażeń bakteriami beztlenowymi.

 

Komora hiperbaryczna wykazuje przewagę nad normobaryczną w kilku kluczowych aspektach, opartych na mechanizmie działania i dowodach klinicznych:

 

1. Wyższe ciśnienie parcjalne tlenu: W komorze hiperbarycznej pacjent oddycha niemalże czystym tlenem (nawet do 100%) pod ciśnieniem wyższym niż atmosferyczne, zazwyczaj około 2 ATA (atmosfer absolutnych) lub więcej. To wielokrotnie zwiększa ilość tlenu rozpuszczonego w osoczu krwi, co prowadzi do znacznie większej penetracji tlenu do tkanek, nawet tych słabo ukrwionych i niedotlenionych. W normobarii, mimo podwyższonego ciśnienia (do maksymalnie około 1,5 ATA) i zwiększonej zawartości tlenu (do 30%), wzrost ciśnienia parcjalnego tlenu jest znacznie i zdecydowanie mniejszy, co ogranicza głębokość jego penetracji do tkanek.
2. Udowodniona skuteczność kliniczna w wielu wskazaniach: Tlenoterapia hiperbaryczna posiada liczne badania kliniczne potwierdzające jej skuteczność w leczeniu konkretnych schorzeń, m.in. takich jak przewlekłe stany zapalne, trudno gojące się rany (np. stopa cukrzycowa), oparzenia, zatrucia tlenkiem węgla, choroba dekompresyjna, infekcje beztlenowe, nagła utrata słuchu idiopatyczna, urazy niedokrwienno-reperfuzyjne i wiele wiele innych. Komorę hiperbaryczną stosuje się coraz częściej w dermatologii czy we wspomaganiu leczenia depresji lub chronicznego zmęczenia. Jest to uznana metoda leczenia z jasno określonymi wskazaniami i protokołami. W przypadku normobarii brakuje porównywalnych, szeroko zakrojonych badań klinicznych, które jednoznacznie potwierdzałyby jej skuteczność w leczeniu tych samych schorzeń i brakuje jakichkolwiek protokołów i procedur postępowania.
3. Mechanizm działania oparty na fizyce: Działanie hiperbarii jest bezpośrednio związane z prawami fizyki (prawo Henry’ego), które opisują rozpuszczalność gazów w cieczach pod zwiększonym ciśnieniem. Ten mechanizm jest dobrze poznany i przewidywalny. W normobarii, oprócz podwyższonego ciśnienia i tlenu, stosuje się również zwiększone stężenie dwutlenku węgla i wodoru. Choć te gazy mogą mieć pewne korzystne efekty, ich synergiczne działanie i wpływ na natlenienie tkanek w stopniu porównywalnym do hiperbarii nie jest udokumentowany.
4. Precyzyjne dawkowanie tlenu: W komorach hiperbarycznych pacjent otrzymuje ściśle kontrolowaną dawkę czystego tlenu pod określonym ciśnieniem, co pozwala na precyzyjne dawkowanie terapii w zależności od wskazania i stanu pacjenta. W normobarii skład mieszanki gazów jest stały i nie jest dostosowywany indywidualnie.

 

Podsumowując, tlenoterapia hiperbaryczna, dzięki znacznie wyższemu ciśnieniu parcjalnemu tlenu i solidnym dowodom klinicznym, jest efektywną metodą leczenia wielu poważnych schorzeń związanych z niedotlenieniem tkanek w porównaniu z normobarią, dla której brakuje poparcia naukowego w kontekście leczenia konkretnych jednostek chorobowych. Normobaria może mieć pewne korzystne efekty wspomagające relaksację i samopoczucie, ale jej skuteczność terapeutyczna w porównaniu z hiperbarią jest znacznie bardziej ograniczona i nie jest udokumentowana. I przede wszystkim normobaria nie jest tlenoterapią hiperbaryczną. Niestety wielokrotnie placówki posiadające komory normobaryczne na swoich stronach zamieszczają informacje kopiowane z informacji dotyczących tlenowej terapii hiperbarycznej HbOT prowadzonej w komorach hiperbarycznych.

 

Potrzebujesz więcej informacji lub konsultacji? Skontaktuj się z nami – chętnie odpowiemy na Twoje pytania dotyczące tlenoterapii hiperbarycznej i jej zastosowania w konkretnych przypadkach.

 

 

Pamiętaj: Ten artykuł ma charakter informacyjny i nie zastępuje konsultacji lekarskiej.

Tlenoterapia hiperbaryczna (HbOT) w komorze hiperbarycznej wykorzystując podawanie tlenu w warunkach podwyższonego ciśnienia prowadzi do znaczącego zwiększenia stężenia tlenu we krwi i tkankach. Ten prosty, lecz potężny mechanizm uruchamia szereg korzystnych procesów fizjologicznych, które mogą mieć istotne znaczenie dla zdrowia serca i naczyń krwionośnych.

W profilaktyce, regularne sesje HbOT wspomagają utrzymanie optymalnego poziomu tlenu w organizmie, co przyczynia się do lepszego funkcjonowania komórek, w tym komórek mięśnia sercowego i śródbłonka naczyń. Poprawia to elastyczność naczyń krwionośnych, zmniejsza ryzyko powstawania zmian miażdżycowych oraz wspomaga regulację ciśnienia krwi, niwelując nadciśnienie tętnicze. Dla osób z podwyższonym ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych, takich jak osoby z nadciśnieniem, hiperlipidemią czy cukrzycą, HbOT może stanowić cenne wsparcie w utrzymaniu zdrowia układu krążenia.

W rehabilitacji, terapia hiperbaryczna odgrywa kluczową rolę w procesie powrotu do zdrowia po incydentach sercowo-naczyniowych, takich jak zawał mięśnia sercowego czy udar mózgu. Zwiększona dostępność tlenu wspomaga regenerację uszkodzonych tkanek, stymuluje procesy angiogenezy (tworzenia nowych naczyń krwionośnych) oraz zmniejsza obrzęki i stan zapalny. Dzięki temu pacjenci mogą doświadczyć szybszej poprawy funkcji serca i mózgu, zwiększenia tolerancji wysiłku oraz zmniejszenia dolegliwości bólowych. HbOT może być również pomocna w leczeniu przewlekłych niedokrwiennych chorób serca i kończyn dolnych, poprawiając ukrwienie i łagodząc objawy.

 

Odkryj moc tlenu pod ciśnieniem – Twoje serce zasługuje na więcej!

 

Żyjemy w czasach, gdzie stres, niezdrowa dieta i brak ruchu często odciskają swoje piętno na naszym układzie krążenia. Regularne sesje w komorze hiperbarycznej przy ciśnieniu 2 ATA to proaktywny krok w kierunku zachowania zdrowia naczyń krwionośnych i mięśnia sercowego.

Podwyższone ciśnienie do 2 atmosfer absolutnych (ATA) zwiększa rozpuszczalność tlenu w osoczu krwi nawet kilkunastokrotnie. Dzięki temu tlen dociera do każdej komórki Twojego ciała, nawet do tych gorzej ukrwionych. To niezwykle ważne dla utrzymania elastyczności naczyń krwionośnych, zapobiega procesom miażdżycowym i zmniejsza ryzyko nadciśnienia tętniczego. Dotlenione komórki śródbłonka naczyń pracują sprawniej, produkując substancje chroniące przed zwężeniem i uszkodzeniem tętnic (tlenek azotu (NO) – to kluczowy czynnik rozszerzający naczynia krwionośne, który zapobiega ich zwężeniu, a także działa przeciwzapalnie i antykoagulacyjnie, chroniąc naczynia przed uszkodzeniem i tworzeniem zakrzepów. Prostacyklina (PGI2) – działa rozszerzająco na naczynia i hamuje agregację płytek krwi, chroniąc przed zatorami i zakrzepicą).

HBOT wspomaga również metabolizm komórkowy, dostarczając energii niezbędnej do prawidłowej pracy serca. Dla osób z podwyższonymi czynnikami ryzyka chorób sercowo-naczyniowych, takich jak hiperlipidemia czy insulinooporność, terapia hiperbaryczna może stanowić cenne wsparcie w utrzymaniu równowagi metabolicznej i zmniejszeniu negatywnego wpływu tych czynników na układ krążenia. Poczuj, jak Twoje serce bije mocniej i stabilniej dzięki optymalnemu dotlenieniu!

 

Rehabilitacja z mocą tlenu – powrót do pełni sił.

 

Przebyłeś zawał serca, udar mózgu lub zmagasz się z przewlekłym niedokrwieniem kończyn dolnych? Terapia hiperbaryczna przy ciśnieniu 2 ATA otwiera nowe możliwości w procesie Twojej rehabilitacji. Zwiększona dawka tlenu dostarczana do uszkodzonych tkanek stymuluje ich intensywną regenerację i odbudowę.

Ponadto, terapia hiperbaryczna wykazuje silne działanie przeciwzapalne i przeciwobrzękowe. Zmniejszenie stanu zapalnego w obrębie uszkodzonych tkanek łagodzi ból i przyspiesza gojenie. Dla pacjentów z przewlekłym niedokrwieniem kończyn dolnych, HbOT może przynieść ulgę w bólu spoczynkowym, poprawić gojenie się owrzodzeń i zwiększyć dystans chromania przestankowego, znacząco poprawiając komfort życia.

Ciśnienie 2 ATA jest optymalne, ponieważ zapewnia skuteczne nasycenie tkanek tlenem, minimalizując jednocześnie ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Sesje są komfortowe i trwają zazwyczaj od 90 do 120 minut, podczas których możesz także odpocząć i zrelaksować się, wdychając życiodajny tlen.

 

Wskazania do terapii hiperbarycznej w chorobach układu krążenia:

 

• Profilaktyka:

  • Osoby z podwyższonym ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych (nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca).
  • Osoby prowadzące stresujący tryb życia.
  • Opóźnienie procesów starzenia się układu krążenia.

• Rehabilitacja:

  • Stan po zawale mięśnia sercowego.
  • Stan po udarze mózgu.
  • Przewlekłe niedokrwienie kończyn dolnych.
  • Choroba wieńcowa (stabilna postać).
  • Zaburzenia rytmu serca (wspomagająco).

 

 

Nie czekaj, aż problemy ze zdrowiem serca i naczyń krwionośnych ograniczą Twoją aktywność i radość życia. Wybierz terapię hiperbaryczną przy ciśnieniu 2 ATA jako naturalne i skuteczne wsparcie dla Twojego układu krążenia. Poczuj różnicę, oddychaj pełną piersią i ciesz się zdrowym sercem każdego dnia!

 

Pamiętaj: Ten artykuł ma charakter informacyjny i nie zastępuje konsultacji lekarskiej.

Hiperbaryczna terapia tlenowa (HbOT) to uznana dziś na całym świecie metoda terapeutyczna wykorzystująca podwyższone ciśnienie w komorze hiperbarycznej, w której pacjenci oddychają niemalże czystym tlenem. Ciśnienie terapeutyczne w komorach hiperbarycznych zaczyna się od poziomu 1.5 ATA, a do poziomu około 2 ATA nie przynosi żadnych skutków ubocznych. Zabiegi wykonywane w certyfikowanych urządzeniach są całkowicie bezpiecznymi.

 

Tlenoterapia hiperbaryczna (HbOT) zyskała znaczną popularność w wielu dziedzinach medycyny, w tym w dynamicznie rozwijającej się medycynie sportowej, gdzie wspomaga zarówno wydolność, jak i proces rehabilitacji sportowców. Wielu znanych sportowców i kluby sportowe regularnie korzystają z tej formy terapii. HbOT jest ceniona ze względu na swoje efekty przyspieszające regenerację, zwiększające wydolność organizmu oraz działające przeciwko zakwaszeniu mięśni, co czyni ją w świecie sportu coraz powszechniej stosowaną metodą. Z komór hiperbarycznych korzystają regularnie najlepsi lekkoatleci, biegacze, koszykarze, pływacy, piłkarze i tenisiści, a także zawodnicy sztuk walki.

 

W zakresie przygotowania do zwiększonego wysiłku, regularne sesje w komorze hiperbarycznej w przedziale ciśnień 1.8-2 ATA mogą znacząco poprawić wydolność organizmu. Lepsze dotlenienie tkanek i narządów, wynikające ze zwiększonej ilości tlenu rozpuszczonego w osoczu krwi, bezpośrednio przekłada się na poprawę ogólnej wydolności fizycznej. Większa dostępność tlenu na poziomie komórkowym zwiększa efektywność treningów, co jest kluczowe dla sportowców dyscyplin wytrzymałościowych. Terapia HbOT może również zwiększyć wydolność fizyczną poprzez poprawę krążenia tlenu we krwi, co daje efekty porównywalne do treningów wysokogórskich. Dodatkowo, HbOT stymuluje produkcję ATP (adenozynotrifosforanu), głównego nośnika energii w komórkach mięśniowych, co pozwala na intensywniejszy i dłuższy wysiłek. Badania wskazują, że HbOT może zwiększać wydolność tlenową (Vo2max), moc oraz próg mleczanowy (Vo2AT) u zdrowych sportowców.

 

W kontekście regeneracji po wysiłku i rehabilitacji, terapia hiperbaryczna prowadzona w zakresie ciśnień 1.8-2.0 ATA znacząco przyspiesza proces naprawy tkanek. Działa efektywnie przeciwko zakwaszeniu mięśni, zmniejsza stany zapalne i redukuje obrzęki, które często towarzyszą intensywnym treningom. HBOT wspomaga gojenie się mikrourazów mięśni, ścięgien i więzadeł, co jest kluczowe dla szybkiego powrotu do pełnej sprawności. Mechanizm działania HbOT obejmuje również wspomaganie tworzenia nowych naczyń krwionośnych (angiogeneza) oraz stymulację produkcji komórek macierzystych, co przyczynia się do głębszej regeneracji uszkodzonych tkanek. Badania wykazały, że u sportowców korzystających z komory hiperbarycznej czas powrotu do pełnej sprawności fizycznej po intensywnym wysiłku lub kontuzji skraca się nawet o 70%. Terapia ta przyspiesza również regenerację kości i chrząstek, poprawia krążenie krwi, wspomaga metabolizm i detoksykację organizmu, a także efektywnie zmniejsza uczucie zmęczenia. Ogromne znaczenie ma też dziesięciokrotne zwiększenie poziomu kolagenu w organizmie na skutek prowadzenia zabiegów w komorze hiperbarycznej.  Światowa Agencja Antydopingowa (WADA) uznała, że terapia hiperbaryczna zwiększa wydolność organizmu i jest legalna w sporcie, co czyni ją wyjątkowo skutecznym i „legalnym dopingiem”.

 

Podsumowując, terapia hiperbaryczna w zakresie ciśnień 1.8-2.0 ATA stanowi skuteczne wsparcie dla osób uprawiających sport, oferując korzyści zarówno w przygotowaniu do wysiłku poprzez zwiększenie wytrzymałości, jak i w procesie regeneracji oraz rehabilitacji po intensywnej aktywności fizycznej. Ze względu na jej zdolność do poprawy wydolności i przyspieszenia regeneracji, komora hiperbaryczna jest powszechnie uznawana za „legalny doping”. Dzięki HBOT sportowcy mogą szybciej wracać do formy po kontuzjach i osiągać lepsze wyniki sportowe.

 

Pamiętaj: Ten artykuł ma charakter informacyjny i nie zastępuje konsultacji lekarskiej.

Marzysz o dziecku, ale mimo wielu starań wciąż się nie udaje? Tlenowa terapia hiperbaryczna (HbOT) może być kluczem do zwiększenia Twoich szans na upragnioną ciążę. Zabiegi w komorze hiperbarycznej przy ciśnieniu 2 ATA skutecznie wspierają leczenie niepłodności, poprawiając jakość komórek jajowych, funkcję endometrium oraz krążenie krwi w narządach rozrodczych.

Terapia tlenowa w komorze hiperbarycznej, choć kojarzona głównie z leczeniem ran i chorób dekompresyjnych, zyskuje coraz większe uznanie w wielu dziedzinach medycyny, także w medycynie reprodukcyjnej. Badania naukowe wskazują, że regularne sesje w komorze hiperbarycznej mogą znacząco poprawić szanse na zajście w ciążę, zarówno u kobiet, jak i zostanie tatą dla mężczyzn. Podczas terapii organizm nasycany jest czystym tlenem w warunkach podwyższonego ciśnienia, co prowadzi do znaczącego wzrostu jego stężenia we krwi i tkankach. To stwarza optymalne warunki dla regeneracji, redukcji stanów zapalnych oraz pobudzenia naturalnych procesów naprawczych.

 

Jak komora hiperbaryczna wpływa na płodność?

 

* Poprawa jakości endometrium –  jednym z kluczowych czynników wpływających na powodzenie implantacji zarodka jest jakość endometrium – błony śluzowej macicy. Terapia hiperbaryczna zwiększa ukrwienie endometrium, co prowadzi do jego pogrubienia i lepszego przygotowania do zagnieżdżenia się zarodka (poprawa receptywności).

* Zwiększenie przepływu krwi w narządach płciowych: Poprawione ukrwienie narządów płciowych zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn, wpływa korzystnie na jakość komórek rozrodczych i procesy spermatogenezy. Na poprawę parametrów nasienia wpływa także ograniczenie stresu oksydacyjnego możliwe dzięki HbOT.

* Działanie przeciwzapalne: Tlenoterapia hiperbaryczna ma silne działanie przeciwzapalne, co może być szczególnie korzystne u pacjentów z przewlekłymi stanami zapalnymi, które mogą negatywnie wpływać na płodność.

* Ochrona komórek przed uszkodzeniami: Wysokie stężenie tlenu w komorze hiperbarycznej chroni komórki przed uszkodzeniami wywołanymi przez wolne rodniki, co może przyczynić się do poprawy jakości komórek jajowych i plemników.

 

Terapia hiperbaryczna może być stosowana zarówno przed, jak i po zabiegu in vitro. Zabiegi w komorze hiperbarycznej przeprowadzone przed procedurą in vitro mogą poprawić jakość komórek jajowych i zwiększyć szanse na uzyskanie większej liczby zdrowych zarodków. Natomiast terapia po transferze zarodka może zwiększyć szanse na implantację i zmniejszyć ryzyko poronienia.

 

Terapia jest całkowicie bezpieczna, nieinwazyjna i może być stosowana równolegle z leczeniem konwencjonalnym lub wspomaganą reprodukcją (IVF, IUI). Już po kilku sesjach wiele pacjentek zauważa poprawę samopoczucia, cyklu miesiączkowego i parametrów hormonalnych.

 

Podsumowując tlenowa terapia hiperbaryczna może być skutecznym uzupełnieniem tradycyjnych metod leczenia niepłodności, poprawiając jakość komórek rozrodczych, zwiększając ukrwienie narządów płciowych i zmniejszając ryzyko poronienia.

 

Wspomóż swoje starania o rodzicielstwo naturalnie i skutecznie. Umów się na konsultację w zakresie możliwego protokołu zabiegów HbOT w Oxygenium i poznaj możliwości, jakie daje terapia tlenowa. Twój oddech może być początkiem nowego życia.

 

Pamiętaj: Ten artykuł ma charakter informacyjny i nie zastępuje konsultacji lekarskiej.

 

Czy zdajesz sobie sprawę z tego jak fundamentalne znaczenie dla funkcjonowania naszego organizmu ma tlen? Czy wiesz, że odpowiedni poziom utlenowania mózgu zapewnia zdecydowaną poprawę jego funkcji?

Już po kilku sesjach HbOT wykonywanych przy ciśnieniu 2.0 ATA następuje znacząca poprawa w wykonywanych testach neuropsychologicznych, wykazując zwiększoną uwagę, polepszone procesy wzrokowo-przestrzenne i pamięciowe, a także szybkość przetwarzania informacji. Wpływ prawidłowej ilości tlenu w komórkach na ich właściwe i sprawne funkcjonowanie jest bezdyskusyjny i niepodważalny (https://oxygenium.com.pl/blog/glod-tlenowy-i-zespol-chronicznego-zmeczenia/).

 

Korelacja pomiędzy pracą mózgu, ośrodkowego układu nerwowego, a powstawaniem zaburzeń depresyjnych również jest jednoznaczna.

Zaburzenia depresyjne są jednym z najczęstszych i najbardziej wyniszczających problemów zdrowia publicznego, z ryzykiem wystąpienia, w ciągu całego życia, w skali międzynarodowej wynoszącym ponad 20%. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) podaje, że choroba ta dotyka ponad 4% ludzi na świecie. Jednocześnie w ostatnich latach ma ogromny potencjał wzrostu. Depresja często nawraca; 50%–80% pacjentów ma co najmniej dwa epizody, zwykle o wzrastającym nasileniu i częstotliwości. Objawy zaburzeń depresyjnych mogą być ciężkie, a w najgorszym przypadku depresja jest stanem zagrażającym życiu. Oporność na leczenie farmakologiczne terapii przeciwdepresyjnej jest jedną z najtrudniejszych sytuacji w klinicznym leczeniu zaburzeń afektywnych.

W biologicznych koncepcjach dotyczących przyczyn powstawania zaburzeń depresyjnych wskazuje się na niedobory neuroprzekaźników mózgowych, a także zmiany w strukturze i funkcji mózgu. Istotny wpływ na rozwijanie się zaburzeń depresyjnych wywiera poziom hormonalny organizmu. Na jej gwałtowny rozwój może też wpłynąć stosowanie farmaceutyków, m.in. niektórych hormonalnych środków antykoncepcyjnych, leków przeciwnadciśnieniowych, glikokortykosteroidów czy leków antyhistaminowych. Kolejną przyczyną jest nadużywanie środków psychotropowych, dopalaczy i narkotyków.

Podstawowe kwalifikowane symptomy depresji to:

• trudności z koncentracją;
• utrata zainteresowań i zdolności odczuwania radości;
• zmniejszona energia, a w efekcie wzmożona męczliwość;
• niska samoocena i mała wiara w siebie;
• poczucie bezwartościowości lub nadmierne poczucie winy;
• poczucie beznadziejności;
• nawracające myśli o śmierci lub samobójstwie;
• zmiany apetytu lub rytmu snu, bezsenność;
• pobudzenie lub spowolnienie psychoruchowe;

 

Metody pomocy przy leczeniu zaburzeń depresyjnych wciąż są dyskusyjne, a skutkiem tego procedury nigdy nie są jednorodne. Środki farmakologiczne prowadzą wielokrotnie do powstawania innych zaburzeń, utrudniają funkcjonowanie i zazwyczaj są jedynie rozwiązaniami krótkotrwałymi. Psychoterapia jest procesem długotrwałym, żmudnym i mocno zależnym od relacji pacjent – terapeuta.

Porównując biologiczne przyczyny powstawania zaburzeń z możliwym rzeczywistym wpływem na ich skuteczne eliminowanie lekarze, naukowcy i terapeuci słusznie co raz częściej sięgają po hiperbaryczną terapię tlenową jako metodę wspomagającą procesy leczenia depresji. Zarówno w Chinach, jak i Stanach Zjednoczonych w ostatnich kilku latach wykonano panele badań klinicznych, których wyniki opublikowano już w National Library of Medicine (PubMed) – największym zbiorze literatury medycznej i naukowej na świecie. Wszystkie wykonane badania kliniczne jednoznacznie potwierdziły wyjątkowo korzystny wpływ HbOT na procesy zdrowienia Pacjentów. Serie zabiegów w komorach hiperbarycznych wykonywane w intensywnych cyklach przy ciśnieniach przekraczających minimalny próg 1.5 ATA (zazwyczaj stosowano ciśnienie nie niższe niż 2.0 ATA) we wszystkich przypadkach pokazały skuteczność terapii hiperbarycznej tożsamą z farmakoterapią lub psychoterapią. Jednocześnie komora hiperbaryczna w odróżnieniu od leczenia farmakologicznego nie przyniosła żadnych skutków ubocznych. Nie bez znaczenia pozostał też fakt dodatkowych benefitów płynących z HbOT w postaci ogólnoustrojowej i wielopoziomowej poprawy kondycji organizmu.

W naszych doświadczeniach z zabiegami terapii hiperbarycznej możemy jedynie w praktyce potwierdzić oczywiste wyniki tych badań. W setkach przypadków osób korzystających z komory hiperbarycznej z kompletnie innych przyczyn, każdy potwierdza, że regularne zabiegi prowadzą do zdecydowanej poprawy nastroju, poprawy koncentracji i sprawności umysłowej, zwiększonej aktywności i tolerancji dla wysiłku fizycznego i psychicznego, redukcji zmęczenia i eliminowania bezsenności. Do zwykłej poprawy humoru także!

My wiemy jak prawidłowo poprowadzić taką terapię!

Wnioski z opublikowanych badań klinicznych cytujemy poniżej (materiał źródłowy – PubMed):

„Wpływ HBO na depresję i lęk jest podobny do psychoterapii. Terapia HbOT może znacząco poprawić funkcjonowanie układu nerwowego i codzienne czynności u pacjentów, czego jednocześnie nie może zastąpić ani psychoterapia, ani rutynowa terapia rehabilitacyjna.”

„Ponadto wyniki badań klinicznych potwierdzają, że HbOT jest podobne do psychoterapii w łagodzeniu problemów psychologicznych.”

Przy opracowaniu powyższego tekstu korzystaliśmy z informacji dostępnych na stronach National Library of Medicine ( pubmed.ncbi.nlm.nih.gov )